Kerstbrief aan Thomas

Dierbare Thomas a Kempis,

Het is bijna Kerstmis. Feest zou je zeggen, maar o wat een domper: Nederland is weer in lockdown. Geen Kerstnachtdienst, enkel lege kerken op Eerste en Tweede Kerstdag. Hoe moet dat nou? Kerst is normaal een tijd van massale samenkomsten en feestelijke samenzang en muziek. Maar nu? Ik zoek een beetje troost en geborgenheid. Maar hoe? En toen begon ik te bladeren in jouw traktaat over het leven van Jezus Christus. Je schrijft daarin ook over de geboorte van het Christuskind. Wat dit mysterie voor ons kan betekenen? Ineens valt mijn oog op deze passage van jouw overdenking. Het is een gebed, geen preek en geen lezing. Neen, het zijn intieme woorden gericht tot Jezus zelf. Ik citeer je gebedswoorden met genoegen:

‘Ik zegen en dank U, Jezus Christus, …voor de tranen en zuchten in uw kinderjaren. Wat een
wonderlijke gebeurtenis: God, een kind huilt in een voederbak.’… ‘U hebt gedronken aan de
borst van de maagd Maria. Met haar melk bent U gevoed, U die alles en allen voedsel
verschaft…voed mijn ziel aan de maal van uw heilig woord.’

Tja, ik zou bijna zeggen. Dit is heel andere koek. Dit smaakt hemels. Mijn moeder zaliger zou
zeggen: ‘Alsof er een engeltje op je tong piest.’ Het is alsof jij dit tegen me wilt zeggen,Thomas: ‘Hans, maak je niet al te druk om die tegenslag en lockdown. Probeer breder, dieper en verder te kijken. Kerst cirkelt om een groot geheim. Om een mysterie dat ook vandaag hier en nu troost en hoop kan geven aan alle mensen van Gods welbehagen.’
Thomas, je scherpt mijn ogen voor de tranen van het kindje Jezus en voor de moedermelk van Maria. Daar was ik zelf nooit op gekomen. Tranen als spijze voor de ziel.
Misschien moet ik deze tweede Corona-Kerstmis maar meer mediteren over de voedingswaarde van het Christuskind voor mij en deze wereld. Niet voor niets is Jezus geboren in Betlehem, hetgeen betekent ‘Broodhuis”. Niet voor niets was de wieg van Jezus een voederbak. Niet voor niets heeft hij eenmaal volwassen geworden de mensen geleerd ‘Ik ben het brood des levens’.
Laat ik dus de evangeliewoorden rond de geboorte van Christus beschouwen als hemelse spijze. Voedsel voor de ziel. Om uit te delen aan velen. Eigenlijk is de Kerststal een soort Voedselbank, nog voordat het woord bestond.

Dankjewel, Thomas, dat je me inzicht en uitzicht geeft op deze hemelse maaltijd. Dit smaakt veel beter dan alle kalkoenen en kerststollen bij elkaar.
Heer, zegen deze spijze. Amen.